Ристо Аврамовски

Ристо Аврамовски (1943 – 2007) е композитор, роден во с. Селци, Струга. Музичкото образование го започнал уште во раното детство, со часови по виолина во Нижото музичко училиште во Прилеп. Потоа продолжил во Средното музичко училиште во Скопје, каде што продолжил да учи да свири на виолина истовремено запознавајќи се и со тајните на компонирањето. Студирал на Музичката академија во Белград, каде што дипломирал на одделот за композиција.

Работел како музички продуцент и уредник во Македонската радио-телевизија, а дал голем придонес и во работата на најзначајните македонски фестивали од областа на уметноста „Охридско лето“, „Денови на македонската музика“ и др.

Ристо Аврамовски е композитор чие творештво ги содржи речиси сите жанрови. Напишал над 150 дела, меѓу кои вокално-инструментални композиции, оркестарски, хорски, камерни, солистички, музичко-сценски, песни за деца, музика за филм и ТВ итн. Неговите композиции се изведувани на најголемите фестивали во Европа, а голем дел од неговите дела се печатени во странство (Лајпциг и Москва). Меѓу најзначајните дела што ги напишал се оркестарските композиции „Библиофонија“, „Психофонија“, циклусот „Четири годишни времиња“, оперите „Болен Дојчин“ и „Лидија од Македонија“ итн.

Стојан Стојков

Стојан Стојков (1941) е композитор и музички педагог, роден во с. Подареш, Радовишко. Љубовта и желбата за музика, која ги негувал од најрани години, го одвеле во Средното музичко училиште во Скопје. Таму, паралелно со изучувањето на пијаното, започнуваат и неговите први часови по композиција. Образованието го продолжил на Музичката академија во Белград, каде што дипломирал на одделот за композиција.

По враќањето во Македонија, паралелно се занимава со компонирање и музичка педагогија, постигнувајќи значајни резултати и во двете области. Најпрво станува професор во Средното музичко училиште во Штип, потоа во Средното музичко училиште во Скопје, а најголемиот период од својот живот го поминува како професор на Факултетот за музичка уметност во Скопје.

Како композитор, творел во различни жанрови, оставајќи голем број вредни музички дела – соло песни, хорски и оркестарски композиции, вокално-инструментални дела, музичко-сценски дела итн. Во неговото творештво особено се забележува инспирацијата од музичкиот фолклор. Композициите на Стојан Стојков редовно се изведувани во Македонија, но и во над триесет земји во светот. Меѓу позначајните се „Селска суита“ за женски хор, „Достојно ест“ за мешан хор, вокално-инструменталните дела „Мајка себидна“ и „Огледало“, операта „Змејовата невеста“, балетот „Охридската робинка Ташула“, вокалната кантата „Псалми“ и др.

Томислав Зографски

Томислав Зографски (1934 – 2000) е композитор и музички педагог, роден во Велес. Потекнува од семејство со голема традиција во ликовната уметност и во градителството, а во музиката се вљубува кога за својот десетти роденден на подарок добива хармоника. Потоа почнал да свири и на пијано и на виолончело, а многу рано започнал да ги открива и тајните на компонирањето. Средното музичко образование го започнал во Скопје, а го продолжил во Белград, каде што и матурирал. Дипломирал на одделот за композиција на Музичката академија во Белград, со оркестарското дело „Фантазија корале“.

Томислав Зографски работел во Радио Скопје, бил наставник во Средното музичко училиште, а најголемиот период од својот живот го поминал како професор на Факултетот за музичка уметност во Скопје. Од неговата композиторска класа излегле композитори кои денес се носители на македонското творештво.

Неговото творештво содржи над 140 музички дела, напишани во речиси сите форми и жанрови на класичната музика. Пишувал музика за симфониски оркестар, за камерен оркестар, за глас и оркестар, за хор и оркестар, за глас и пијано, глас и инструменти, музика за деца, музика за филм и ТВ итн. Дел од неговите најзначајни композиции се ораториумот „Похвала Кирилу и Методију“, оркестарските „Концертантна симфонија“ и „Девет минијатури“, „Симфониета in Es“ за камерен состав, соло песните „Есенски скици“, „Записи“, „Есеј за дождот“ и многу други.

Властимир Николовски

Властимир Николовски (1925 – 2001) е композитор и музички педагог, роден во Прилеп. Како син на наставник по музика, уште од најраното детство бил во допир со музичката уметност. По Втората светска војна, се здобил со одлично музичкото образование, најпрво во Средното музичко училиште во Скопје, потоа на Конзерваториумот во Санкт Петербург, како и на Музичката академија во Белград, каде што и дипломирал.

По враќањето во Скопје, бил активен на повеќе полиња. Бил професор во Средното музичко училиште, музички уредник во Радио Скопје, директор на Операта при Македонскиот народен театар, прв декан на Факултетот за музичка уметност итн.

Како композитор, Властимир Николовски оставил наследство од над 140 композиции. Пишувал во речиси сите жанрови – оркестарски, хорски, вокално-инструментални, камерни, солистички композиции и др. Во целото негово творештво се забележува голема инспирација од македонскиот фолклор.

Многу се значајни неговите вокално-инструментални дела (ораториумите „Клименту“ и „Кирилу“, кантатата „Сердарот“ итн.), како и оркестарските дела (симфониите „Бревис“, „Барбара“ и „Рустика“, Концертот за пијано и оркестар…) Особено се истакнал во полето на хорската музика и во сите дела во кои доминира вокалот.

Трајко Прокопиев

Трајко Прокопиев (1909 – 1979) е композитор, диригент и музички педагог, роден во Куманово. Првиот контакт со музиката го имал уште од најрана возраст, кога на панаѓур му купиле дудук (кавал), а посериозните музички чекори ги прави по преселувањето со семејството во Скопје, кога започнува да учи да свири на виолина. Подоцна се запишува на Музичката школа во Белград, каде што учел свирење на виолина, диригирање, компонирање, оперско пеење и музичка педагогија.

По завршувањето на школувањето, се вратил во Скопје и работел како професор по виолина, а бил и диригент на повеќе хорови и оркестри.

По војната бил дел од најактивните личности во градењето и организирањето на музичкиот живот во Македонија. Бил прв директор на Средното музичко училиште во Скопје, а потоа и директор на Ансамблот за народни песни и игри „Танец“. Паралелно, бил диригент на оркестарот на Филхармонијата и Скопската опера.

Главниот фокус, сепак, го насочил кон компонирањето. Создал голем број музички дела, во кои спаѓаат хорски композиции, оркестарски композиции, опери, балети, соло песни, музика за филм итн. Особено е значајно неговото хорско творештво, од кое се издвојува циклусот „Кумановки“. Ги напишал оперите „Разделба“ и „Кузман Капидан“, како и балетот „Лабин и Дојрана“. Автор е на музиката за првиот македонски игран филм „Фросина“.

Тодор Скаловски

(1909 – 2004) е композитор и диригент, роден во Тетово, каде уште како младо момче ги развеселувал своите сограѓани свирејќи серенади. Музичкото образование го стекнал во Белград, каде што учел од врвни композитори и педагози. Одлично свирел на виолина, но повеќе го привлекувале компонирањето и диригирањето. Учел диригирање и на Летната академија во Салцбург.

Најпрво работел како хорски диригент, раководејќи повеќе хорови, а по Втората светска војна, во која бил директен учесник, станува дел од главните личности во осмислувањето на музичкиот живот во Македонија. Еден е од иницијаторите и основачите на Филхармонијата (тогаш Симфониски оркестар) и Операта при Македонскиот народен театар. Бил долгогодишен диригент на овие две музички куќи, а бил и нивен директор.

Како композитор, напишал над 100 композиции, во повеќе жанрови – вокално-инструментални, оркестарски, соло песни, хорски композиции, детски песни итн. Дел од неговите композиции се изведени на повеќе сцени во Европа и светот. Меѓу најпознатите се хорските композиции „Македонска хумореска“ и „Македонско оро“ (нарекувана и „мала музичка драма“), соло песните „Шарпланинска приспивна“ и „Залез“, вокално-инструменталните дела „Балтепе“ и „Величанија Кирилу и Методију“ и многу други. Од повеќето детски песни што ги напишал, најпозната е новогодишната „Елко, елко порасни“.

Тодор Скаловски е автор на музиката на македонската државна химна „Денес над Македонија“.

Стефан Гајдов

Стефан Гајдов (1905 – 1992) е композитор, хорски диригент и музички педагог, роден во Велес, во занаетчиско семејство. Преку убавото пеење на неговата мајка, уште од најмала возраст дошол во допир со народните песни, а татко му му овозможил да се сретне со звуците на повеќе народни инструменти. Така, научил да свири на мандолина, која особено ја сакал. Се школувал во Белград, каде што станува прв Македонец кој го завршува наставно-теорискиот оддел при Музичката школа.

Особено го привлекувала хорската музика. Напишал голем број композиции за мешан хор, за машки и за женски хор, а најпознати се „Ајде слушај Анѓо“, „Петлите пеат“, „Момиче мало ѓаволо“, „Ејди Недо“, „Приспивна“ итн. Како хорски диригент, се истакнал со раководењето на повеќе хорови пред и по Втората светска војна.

Покрај хорска музика, Стефан Гајдов пишувал и инструментални и вокално-инструментални композиции, песни за деца („Цвет“, „Цицири, вицири“, „Пролетни капки“) итн. Тој е автор на првиот македонски Гудачки квартет.

 Стефан Гајдов е еден од најзначајните македонски музички педагози. Бил професор во Женската гимназија и во Средното музичко училиште во Скопје, а бил и директор на Десетгодишното музичко училиште во Скопје. Автор е и на повеќе учебници по музика, меѓу кои „Нотно пеење за трето одделение“, „Солфеж за Учителските школи“, „Нотно пеење за четврто одделение“, „Музичко воспитување за седмо одделение“ и др. Дел од нив се меѓу првите музички учебници напишани на македонски јазик.